Ou bekendes

Een van die lekkerste dinge tans, is om van daardie paar mense te hoor wat regtig die boek waardeer. Mens se naaste familie is mos veronderstel om baie daarvan te hou (dis nou as hulle enige goeie familie werd is). Maar dan kom die ander mense wie moet kritiek lewer. Daar is die resensente. O wee, vir hulle is 'n mens maar bang, want hulle kan jou soos 'n aasvoël uitmekaar ruk en seker maak nie eers jou stuitjie bly oor nie. Sover, is OOS redelik goed deur hulle aanvaar.

Maar ek praat van die ander mense. Diegene wat nie jou beste maats of familie is nie. Diegene wat jou wel verlangs ken of dalk glad nie. Daardie mense wie die boek lees, en vir jou een vir een laat terugweet dat jou boek 'n impak op hulle lewens gemaak het. Elke week sedert OOS uit is, kry ek hierdie spesifieke briefies. "Dankie dat jy ons laat Afrikaans lees!", en "Ek kon nie glo nie. Toe ek nog wou lees, toe's die (dik) boek klaar!". Hierdie mense is daardie ekstra woema wat skrywers-are nodig het. Dit maak my meer wil skryf en vir hierdie mense voorsien.

Etienne Bloemhof van Durbanville noem OOS 'n boek wat geskryf is in "eenvoudige, direkte Afrikaans" in sy BURGER resensie. En dis presies wie ek is. Ek wil nie 'n boek skryf wat verplig dat mense met 'n woordeboek langs hulle sit en lees nie. Ek skryf sommer net uit my hart en gebruik 'eenvoudige' Afrikaans vir 'n publiek wat honger is vir iets waarmee hulle kan identifiseer.

Ek is ewig dankbaar om te hoor meeste mense geniet die boek. Ek WIL 'n skrywer wees, en een bly.